MOTOCYKLE

BMW R 50

Lata produkcji: 1955-1960

Producent: BMW

Silnik: Bokser dwucylindrowy

Masa: 190 kg

Produkowany od 1955 do 1960 dwucylindrowy (bokser) motocykl firmy BMW. Od czasu wprowadzenia w 1938 suwakowego zawieszenia, podwozia motocykli BMW praktycznie się nie zmieniały. W styczniu 1955 BMW zaprezentowało na salonie w Brukseli nową generację motocykli. Modele R 50 i R 69 oparte były na zawieszeniu wahaczowym obu osi, podobnie jak pokazany rok wcześniej wyścigowy model RS 54. Silnik przejęto praktycznie bez zmian z R 51/3 zwiększając jego moc do 26 KM. Sprzedano 13510 sztuk w cenie 3050 DM. Policja na całym świecie korzystała z R 50 i pokrewnych modeli. Dzięki temu BMW zapewniło odpowiednie zyski działowi motocyklowemu w latach 50. i 60. XX wieku.

WSK M06B1

Lata produkcji: 1968-1971

Producent: PZL- Świdnik

Silnik: 123 CM3

Polski motocykl, produkowany przez Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku. Trudności z wprowadzeniem do produkcji seryjnej niektórych rozwiązań z modelu M06B zmusiły konstruktorów do opracowania nieco uproszczonej wersji motocykla. Ze względów technologicznych powrócono do płytkich błotników, toczoną osłonę gaźnika zastąpiła gięta, zniknął bagażnik. Nieco zmodyfikowany układ dolotowy silnika poprawił jego elastyczność i z uwagi na tłumik szmerów ssania pojazd stał się trochę cichszy. Motocykl jako jedyny pojazd mechaniczny został oznaczony krajowym znakiem jakości "1", który nadawał Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie, nagrodę zdobył w roku 1969.

MZ ETZ 250

Lata produkcji: 1981-1989

Producent: MZ

Silnik: 250 CM3

Masa: 151-153 kg

Motocykl produkowany w latach 1981 – 1989 w Zschopau. Jego poprzednikiem był motocykl MZ TS 250/1, natomiast MZ ETZ 251 jego następcą. Modele o pojemności 250 cm³ były największymi i najszybszymi jednośladami produkowanymi w fabryce MZ na przełomie lat 80. i 90. Skrót (Einzylinder Telegabel Zentralkastenrahmen) oznacza: jednocylindrowy, widelec teleskopowy, rama z centralnym profilem skrzynkowym. Silnik EM250 to dwusuw z przepłukiwaniem zwrotnym chłodzony powietrzem. Duraluminiowy, bogato użebrowany cylinder z głowicą posiada żebra chłodzące wyłącznie poziome z gumowymi elementami tłumiącymi hałas. Ciekawostką konstrukcji silnika jest umieszczenie sprzęgła na wale korbowym. Zapewnia to w przypadku jednocylindrowca równomierniejszą pracę na biegu jałowym i na wolnych obrotach dzięki większej masie wirującej. Moment obrotowy silnika przenoszony jest poprzez przekładnię zębatą na precyzyjną 5-biegową skrzynię biegów, a dalej łańcuchem rolkowym w osłonie na tylne koło.

Jawa 500 OHC Typ 15

Lata produkcji: 1952-1958

Producent: Jawa

Silnik: R2 chłodzony powietrzem, 488 CM3

Masa: 156 kg do 1955, 174 kg od 1956

W 1950r rozpoczęły się przygotowania do produkcji motocykla o pojemności 500 ccm. Seryjna produkcja motocykla JAWA 500 OHC typ 15/00 rozpoczęła się dwa lata później w 1952r. Trudne doświadczenia z napędem wałka rozrządu przekładnią ślimakową zadecydowały o wprowadzeniu zmodernizowanego typu motocykla 15/01. Od początku 1953r. wprowadzona ponownie zmodernizowany model 15/02. Motocykl otrzymał koła pełno bębnowe o średnicy 200mm. Od 1956r. wprowadzono kanapę w miejsce siodła. Moc silnika została zwiększona do 28HP. Maksymalna prędkość wynosiła 147km/h, masa motocykla wzrosła do 174kg. Produkcja modelu JAWA 500 OHC została zakończona w 1958r. Model 500ccm z miękkim zawieszeniem tyłu nie wszedł do produkcji.

SFM Junak

Lata produkcji: 1956-1965

Producent: Szczecińska Fabryka Motocykli

Silnik: Jednocylindrowy czterosuwowy chłodzony powietrzem

Masa: 170 kg

Polski motocykl, produkowany przez Szczecińską Fabrykę Motocykli w latach 1956-1965. Był najcięższym motocyklem oraz jedynym motocyklem z silnikiem czterosuwowym produkowanym w PRL. W latach 1956-1965 wyprodukowano łącznie 91 400 motocykli Junak, w tym ok. 10 000 szt. modelu M07, a także rajdowe typu M07-R, crossowe typu M07-C, 2500 trójkołowców typu B20 (dostawczy ze skrzynią z plandeką) oraz 8500 wózków bocznych typów WB1 i W03. Produkowany był w SFM w Szczecinie, silniki typu S03 do wszystkich modeli Junaka produkowane były przez Zakłady Sprzętu Motoryzacyjnego w Łodzi. W latach 1956-59 wyprodukowano ok. 10 tys. egzemplarzy M07. Model M10 oficjalnie wprowadzono do produkcji w grudniu 1959 jednak pierwsze 20 tys. szt. modelu M10 wyprodukowane w latach 1960-1961 posiadały jeszcze niektóre cechy z poprzedniego modelu, przykładem może być przednia lampa. Motocykle Junak posiadające cechy obydwu modeli nazwane zostały przejściówkami.

Sokół 125

Lata produkcji: 1947-1950

Producent: Państwowe Zakłady Inżynierii

Silnik: Dwusuwowy, chłodzony powietrzem

Masa: 80 kg

Był pierwszym motocyklem skonstruowanym w Polsce po II wojnie światowej, a jego produkcję uruchomiono w 1947 w Państwowych Zakładach Samochodowych nr 2 w Warszawie. Nazwa Sokół nawiązywała do przedwojennych konstrukcji Państwowych Zakładów Inżynierii (PZInż). Opracowano podwozie oparte na ramie z ciągnionych rur stalowych wzorowanej na motocyklu DKW RT125, ze sztywnym zawieszeniem tylnego koła i widelcem trapezowym w zawieszeniu przednim. Podwozia dla prototypowych motocykli wykonano w Czechowicach-Dziedzicach a silniki w Ustroniu. Początkowo zamierzano także produkcję Sokoła 125 zlokalizować na Górnym Śląsku, ostatecznie jednak ulokowano ją w PZS w Warszawie, zaś silniki S01 jako produkcję rozruchową wytwarzano przez kilka lat w Zakładach Metalowych we Wrocławiu-Zakrzowie. W 1950 zapadła decyzja o zakończeniu produkcji na rzecz rozwoju ilościowego i jakościowego modelu SHL M04.

Dniepr MT-10

Lata produkcji: od 1945

Producent: Kijowskie Zakłady Motocyklowe

Silnik: Dwucylindrowy bokser, 649 CM3, 36 KM

Masa: 210 kg bez kosza, 350 kg z koszem 

Marka ciężkich motocykli produkowanych w Kijowie na Ukrainie w użyciu od 1967 roku. Motocykl produkowany Przez Kijowskie Zakłady Motocyklowe w Kijowie. Pierwsze motocykle zaczęto produkować od 21 września 1945 roku. Produkowane są do dnia dzisiejszego. Według radzieckiej instrukcji obsługi, Dniepr jest ciężkim motocyklem turystycznym przeznaczonym do jazdy w trudnych warunkach terenowych.

SHL M17 Gazela

Lata produkcji: 1968-1970

Producent: SHL

Silnik: Jednocylindrowy dwusuwowy, 174CM3

Masa: 125 kg

Polski motocykl produkowany w latach 1968-1970 jako następca motocykla SHL M11. Prace nad następcą SHL M11 trwały w latach 1963-1968 i w rezultacie powstał SHL M17 Gazela z całkowicie nowym układem napędowym, związanym z dopasowaniem do stylistyki nowego motocykla. Konstrukcję silnika Wiatr opracowano oraz podjęto produkcję w Zakładach Metalowych w Nowej Dębie, a produkcję podwozi i montaż pojazdu Zakładach Wyrobów Metalowych w Kielcach. Model turystyczny M17 produkowany był w okresie od września 1968 do 5 czerwca 1970 roku, w liczbie około 50.000 egzemplarzy, z czego ok. 15.000 na eksport. Motocykl ten nie odbiegał od nowoczesnych konstrukcji w owym czasie, głównym minusem była jego wysoka cena – 17 300 zł.

Źródło: Wikipedia.pl